W swoich wspomnieniach Hillel Adler z  niezwykłym realizmem, ale i dużą dawką humoru prezentuje codzienność ożarowskiego sztetla z czasów przed wybuchem wojny i w jej trakcie. Czytelnik staje się świadkiem dramatycznego przerwania żydowskiego życia – świąt, wydarzeń czy zwyczajów, które panowały w Ożarowie. Liczne fotografie, plan miasta, lista mieszkańców przeplatają się z informacjami o biedzie, antysemityzmie czy obecnych w miasteczku tendencjach politycznych. Odnaleziona w świadomości autora pamięć nastoletniego chłopca pozwala nam zajrzeć w okna jego sąsiadów i choć przez chwilę poczuć atmosferę tamtego „małego, żydowskiego miasteczka, które było”. 

Polskie tłumaczenie książki przygotowano w oparciu o drugie wydanie francuskie z 2014 roku, które jest zrewidowaną wersją pierwszego wydania z 1994 roku. Głównym celem redakcji była próba osadzenia opowieści snutej przez autora w historii zrekonstruowanej na podstawie dokumentów źródłowych funkcjonujących w społeczności lokalnej i opracowań. Weryfikacja większości opisywanych postaci była możliwa dzięki: Samorządowemu Pismu Społeczno-Kulturalnemu „Ożarów” pod redakcją Józefa Myjaka, opublikowanej w  2009 roku monumentalnej monografii Ożarów. Dzieje miasta i gminy, zredagowanej przez Feliksa Kiryka, oraz wydanemu w 2022 roku drugiemu tomowi serii BOŻnica. Biblioteka Ożarowa Żydowskiego, pod tytułem Zapisani w księdze. Źródła do badań nad historią ożarowskiego sztetla. Cz. I. 

Nie byłoby tej publikacji, gdyby nie wsparcie włodarzy miasta i gminy, którzy nie bojąc się trudnych kart historii Ożarowa, dostrzegają wielką potrzebę jeszcze lepszego ich poznania. Pragnę serdecznie podziękować burmistrzowi Marcinowi Majcherowi oraz wiceburmistrzowi Pawłowi Rędziakowi za otwartość i życzliwość, za czas poświęcany mi zawsze, gdy tylko przyjeżdzałem z Krakowa do rodzinnego Ożarowa, wreszcie za zrozumienie, że bez żydowskiej części ożarowska historia jest niepełna. 

Pragnę serdecznie podziękować moim współpracowniczkom. Tłumaczce Renacie Masnej, która zgodziła się podjąć niełatwego zadania, wymagającego nie tylko perfekcyjnej znajomości języka, ale również żydowskiej kultury i  tradycji. Droga do znalezienia właściwej osoby prowadziła przez Forum Dialogu w Warszawie aż do Yad Vashem w Jerozolimie. Korektorce Ewie Goczał, z którą współpracę podjąłem na samym początku istnienia BOŻnicy. Połączyły nas podyplomowe studia „Relacje chrześcijańsko-żydowskie” na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie. Dziękuję za Twoją życzliwość i profesjonalizm, które mogę obserwować przy kolejnym już tomie Bilioteki Ożarowa Żydowskiego i mam nadzieję, że będzie mi dane doświadczać ich przy następnych publikacjach. Nie byłoby tego pięknego składu wszystkich tomów bez Justyny Kastelik. Nasza kilkunastoletnia znajomość, zapoczątkowana na uniwersytecie, przerodziła się w serdeczną przyjaźń, którą możemy pogłębiać na co dzień, współpracując w ramach Biura Promocji UPJPII, ale także w licznych projektach realizowanych poza pracą. 

Z serca płynące podziękowania kieruję do mojej rodziny, a w szczególności do rodziców – Urszuli i Jana, którzy zawsze wspierają mnie w moich działaniach. Dziękuję za Wasze wychowanie – pełne otwartości na drugiego człowieka, pełne szacunku dla tego, co minione, pełne zrozumienia dla podejmowanych przeze mnie decyzji.